Zwój z wizerunkiem Księcia Władysława Laskonogiego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michnę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. WŁADYSŁAW III LASKONOGI (1161–1231) Najmłodszy syn Mieszka III Starego. Po jego śmierci w 1202 r. objął rządy w Krakowie, wkrótce jednak został usunięty przez tamtejsze możnowładztwo. Z potężnej dzielnicy została mu jedynie Wielkopolska, o którą toczył jednak bezustanne boje ze swoim bratankiem, Władysławem Odonicem, przegrane ostatecz- nie w 1229 r. i skutkujące jego ucieczką na Śląsk.

Zwój z wizerunkiem Księcia Władysława II Wygnańca, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michnę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. WŁADYSŁAW WYGNANIEC 1105 – 1159) Pierworodny syn Bolesława Krzywoustego Urodzony w 1105 r., Władysław II Wygnaniec jako książę zwierzchni rządził Śląskiem oraz dzielnicą senioralną Pomorzem, ziemią krakowską, sieradzką, wschodnią Wielkopolską i częścią Kujaw. Władysław rozpoczął starania o pełne zjednoczenie ziem polskich pod swoim panowaniem, co wywoływało opór braci pragnących utrzymać swój stan posiadania. Po kilku latach politycznych i wojennych zmagań z braćmi musiał uciekać z kraju i udał się do Niemiec.

Zwój z wizerunkiem legendarnego księcia Polan Siemomysła, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michnę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku księcia Siemomysła.  SIEMOMYSŁ Siemomysł (Ziemomysł) żył na przełomie IX i X wieku, choć nie ma wiarygodnego potwierdzenia tego faktu. Był prawdopodobnie trzecim księciem Polan z dynastii Piastów, ojcem Mieszka I. W czasie swego krótkiego panowania podporządkował sobie Pomorze Wschodnie, zjednoczył ziemie Polan, Goplan, Mazowszan i Lędzian, zamieniając je w jedno państwo, choć mieszkające w nim plemiona nie poczuwały się jeszcze do szerszej wspólnoty.

Zwój z wizerunkiem księcia Mieszka Starego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michnę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. MIESZKO STARY (1122 – 1202) Książę dzielnicowy, trzeci syn Bolesława Krzywoustego, brat Władysława Wygnańca i Bolesława Kędzierzawego. Od 1138 r. książę wielkopolski, w latach 1173-1177 i 1198-1202 książę krakowski i tytularny zwierzchni książę Polski. Polityka jaką prowadził Mieszko III, nieakceptowana przez możnych, była powodem zawiązania przez nich wielu spisków. Dzięki licznemu potomstwu Mieszko mógł prowadzić zakrojoną na szeroką skalę politykę dynastyczną, skupiając w rękach najbliższych członków swego rodu znaczną część ziem polskich.

Zwój z wizerunkiem księcia Leszka Białegoo, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michnę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. LESZEK BIAŁY (1184–1227) Trzeci syn Kazimierza Sprawiedliwego urodzony ok. 1186 r. (Zmienić szyk by przeniesienie było poprawne) Po śmierci Mieszka Starego w 1202 r. objął władzę książęcą na tronie krakowskim, gdzie panował z niedługą przerwą aż do swej śmierci. Kościół popierał rządy Leszka, a ten w 1207 r. wyraził zgodę na pierwszy kanoniczny wybór biskupa, którym został słynny dziejopis Wincenty Kadłubek. Zginął w 1227 r. w zamachu, zorganizowanym przez księcia pomorskiego Świętopełka podczas zjazdu książąt w Gąsawie. Miejsce pochówku Leszka Białego to katedra krakowska.

Zwój z wizerunkiem księcia Polan Leszka, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michnę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.  LESZEK Drugi książę Polan z dynastii Piastów, o którym wspomina Gall Anonim. Syn Siemowita i ojciec Siemomysła, znany też pod imionami Lestek i Lestko, pochodzącymi najpewniej od słowiańskiego słowa „lest”, oznaczającego chytrość, przebiegłość. Według Galla czynami rycerskimi dorównał ojcu w zacności i odwadze. Pośrednie dowody na jego istnienie dostarczają archiwa belgijskie, niemieckie i bizantyjskie.