-
Zwój z wizerunkiem księcia Bolesława Krzywoustego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. BOLESŁAW KRZYWOUSTY (1086 – 1138) Bolesław III zwany też Krzywoustym objął samodzielną władzę po śmierci ojca Władysława Hermana i wojnie z bratem Zbigniewem. W obronie Zbigniewa wystąpił cesarz niemiecki Henryk V, dokonując w 1109 r. nieudanego najazdu na Polskę. W latach 1119-1122 Bolesław odzyskał kontrolę nad terenami Pomorza Gdańskiego i Zachodniego. Krzywousty szczególnie zasłynął za sprawą swojego testamentu, regulującego zasady dziedziczenia polskiego tronu, który zapoczątkował rozbicie dzielnicowe Polski.
-
Zwój z wizerunkiem króla Jana III Sobieskiego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. BOLESŁAW KEDZIERZAWY (1121 – 1175) Bolesław IV – książę na Mazowszu, w Krakowie, na Kujawach, Gnieźnie, Kaliszu i w Sandomierzu. Po wygnaniu starszego brata Władysława, książę zwierzchni Polski (lata 1146 -1173). Chociaż był Princepsem, jego rządy nie wykraczały poza należną mu dzielnicę. Za jego panowania Polska straciła Pomorze, a proces rozbicia państwa uległ utrwaleniu. Po śmierci Wygnańca (1159 r.), w akcie łaski Bolesław przekazał jego synom we władanie Śląsk. Był władcą pozbawionym większego talentu politycznego i militarnego.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Bolesława V Wstydliwego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. BOLESŁAW V WSTYDLIWY (1226–1279) Syn i bezpośredni dziedzic Leszka Białego. Po latach emigracji stoczył bój z Konradem Mazowieckim o należne mu ziemie. Po odniesieniu zwycięstwa Bolesław zaczął się tytułować księciem krakowsko-sandomierskim. Objął większość ziem swej ojcowizny. Był niezwykle religijny. Szczodrze obdarzał rozwijające się wówczas domy zakonne. Jego żoną była święta Kinga.
-
Zwój z wizerunkiem księcia warszawskiego Ferdynanda Augusta, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku tego księcia. FRYDERYK AUGUST I (1750 – 1827) Fryderyk August I był synem Fryderyka Krystiana Wettina i wnukiem króla polskiego Augusta III Sasa. Panował jako elektor saski w latach 1763 -1806, król saski (Fryderyk August I) w latach 1806-1827. W wyniku unii personalnej ustanowionej przez Konstytucję Księstwa Warszawskiego z 22 VII 1807 r. między Księstwem a Saksonią, jako Fryderyk August III sprawował urząd księcia warszawskiego w latach 1807-1815. W wyniku postanowień kongresu wiedeńskiego z 1815 r. musiał zrzec się tytułu księcia warszawskiego.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Henryka Brodatego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. HENRYK BRODATY (1165–1238) Henryk Brodaty był wnukiem Władysława Wygnańca, dziedziczny książę wrocławski a od 1232 r.- krakowski. Władał Śląskiem, Ziemią Lubuską, połową Wielkopolski, ziemią krakowską i sandomierską oraz księstwem opolskim, słowem ponad jedną trzecią historycznych ziem polskich, co czyniło go najpotężniejszym wówczas polskim księciem dzielnicowym.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Henryka IV Probusa, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku księcia Probusa. HENRYK IV PROBUS (1257–1290) Wnuk Henryka Pobożnego. Toczył krwawe wojny z sąsiadami, innymi książętami śląskimi. Dokonał konfiskaty dóbr biskupich w Nysie i Otmuchowie. Zwalczał wszelką opozycję wobec swoich rządów. Po śmierci Leszka Czarnego Henryk wstąpił jako jego następca na tron krakowski. Do papieża wysłał poselstwo z prośbą o przywrócenie królestwa w Krakowie. Zmarł jednak wkrótce 24 czerwca 1290 r. we Wrocławiu, prawdopodobnie otruty.
Więcej informacji? Zadzwoń: +48 501 69 59 69
