• Nowe przykazanie Chrystusa

    89,00 149,00 
    Stylizowany zwód przedstawiający główne-nowe przykazanie Chrystusa wraz z Dekalogiem.
  • Dekalog (Dziesięć przykazań) jest wyrazem podstawowych powinności człowieka względem Boga i względem bliźniego, objawia w swojej istotnej treści poważne zobowiązania. Są one ze swojej natury niezmienne i obowiązują zawsze i wszędzie. Nikt nie może od nich dyspensować. Dziesięć przykazań wyrył Bóg w sercu człowieka.
  • Zwój z wizerunkiem króla Jana III Sobieskiego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.
    JAN SOBIESKI (1629 – 1696)
    Pochodził z rodziny magnackiej. W 1674 r. Szlachta wybrała go królem. Jan III Sobieski był wybitnym dowódcą który odniósł jedne z największych sukcesów militarnych polskiego oręża między innymi bitwa pod Chocimiem (1673 r.) i słynna odsiecz Wiedeńska (1683 r.). Był też wielkim mecenasem kultury i sztuki. Z drugiej strony niewiele uczynił w kwestiach polityki zagranicznej, wewnętrznej i gospodarki. Nie powstrzymał negatywnych procesów z coraz większą prędkością rozkładających państwo polskie.
  • Król Henryk Walezy – Władca Polski

    89,00 149,00 
    Zwój z wizerunkiem króla Henryka Walezego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.
    HENRYK WALEZY
    Syn króla Francji Henryka II i Katarzyny Medycejskiej. Wybrany na króla Polski 5 IV1573 r. w pierwszej w dziejach Rzeczpospolitej wolnej elekcji. Wraz z matką był inicjatorem rzezi hugenotów w noc św. Bartłomieja. W czerwcu 1574 r. Henryk na wieść o śmierci brata, ówczesnego króla Francji, potajemnie opuścił Wawel i powrócił do Paryża. Polscy poddani podejmują decyzję o jego detronizacji. Ucieczka Henryka potwierdziła wadliwość systemu wolnej elekcji.
  • Zwój z wizerunkiem księcia Henryka Pobożnego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku tego księcia.  HENRYK POBOŻNY (1196–1241) Po śmierci ojca, Henryka Brodatego objął w 1238 r. rządy nad potężną dzielnicą, obejmującą jedną trzecią historycznych ziem polskich Jego umiejętne posunięcia polityczne, zapowiadające przezwyciężenie rozbicia dzielnicowego zostały brutalnie przerwane najazdem mongolskim na Polskę i Węgry. Henryk Pobożny poległ 9 IV1241 r. pod Legnicą w bitwie przeciw Tatarom.
  • Zwój z wizerunkiem księcia Henryka IV Probusa, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku księcia Probusa.  HENRYK IV PROBUS  (1257–1290)  Wnuk Henryka Pobożnego. Toczył krwawe wojny z sąsiadami, innymi książętami śląskimi. Dokonał konfiskaty dóbr biskupich w Nysie i Otmuchowie. Zwalczał wszelką opozycję wobec swoich rządów. Po śmierci Leszka Czarnego Henryk wstąpił jako jego następca na tron krakowski. Do papieża wysłał poselstwo z prośbą o przywrócenie królestwa w Krakowie. Zmarł jednak wkrótce 24 czerwca 1290 r. we Wrocławiu, prawdopodobnie otruty.
  • Zwój z wizerunkiem księcia Henryka Brodatego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. HENRYK BRODATY (1165–1238) Henryk Brodaty był wnukiem Władysława Wygnańca, dziedziczny książę wrocławski a od 1232 r.- krakowski. Władał Śląskiem, Ziemią Lubuską, połową Wielkopolski, ziemią krakowską i sandomierską oraz księstwem opolskim, słowem ponad jedną trzecią historycznych ziem polskich, co czyniło go najpotężniejszym wówczas polskim księciem dzielnicowym.
  • Zwój z wizerunkiem księcia warszawskiego Ferdynanda Augusta, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku tego księcia. FRYDERYK AUGUST I (1750 – 1827) Fryderyk August I był synem Fryderyka Krystiana Wettina i wnukiem króla polskiego Augusta III Sasa. Panował jako elektor saski w latach 1763 -1806, król saski (Fryderyk August I) w latach 1806-1827. W wyniku unii personalnej ustanowionej przez Konstytucję Księstwa Warszawskiego z 22 VII 1807 r. między Księstwem a Saksonią, jako Fryderyk August III sprawował urząd księcia warszawskiego w latach 1807-1815. W wyniku postanowień kongresu wiedeńskiego z 1815 r. musiał zrzec się tytułu księcia warszawskiego.
  • Zwój z wizerunkiem księcia Bolesława V Wstydliwego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. BOLESŁAW V WSTYDLIWY (1226–1279) Syn i bezpośredni dziedzic Leszka Białego. Po latach emigracji stoczył bój z Konradem Mazowieckim o należne mu ziemie. Po odniesieniu zwycięstwa Bolesław zaczął się tytułować księciem krakowsko-sandomierskim. Objął większość ziem swej ojcowizny. Był niezwykle religijny. Szczodrze obdarzał rozwijające się wówczas domy zakonne. Jego żoną była święta Kinga.
  • Zwój z wizerunkiem króla Aleksandra Jagiellończyka, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.
    ALEKSANDER JAGIELLOŃCZYK (1461 –1506)
    Czwarty syn Kazimierza Jagiellończyka, wielki książę litewski, ostatni król polskiego średniowiecza, od 1501 r. król Polski, wychowany przez Jana Długosza. Za jego panowania na sejmie radomskim w 1505 r. Uchwalono konstytucję Nihil novi, która dawała przewagę szlacheckiej izbie poselskiej nad senatem. Tym samym Polska rozpoczęła transformację w kierunku ustroju pełnej monarchii stanowej i przyszłej demokracji szlacheckiej.
Przejdź do góry