-
O naśladowaniu Chrystusa (łac. De imitatione Christi) – popularna książka-poradnik życia chrześcijańskiego powstała przed rokiem 1427. Autorstwo dzieła przypisywane jest Tomaszowi à Kempis, choć nie jest to ostatecznie ustalone. Książka ta jest praktycznym przewodnikiem dedykowanym Chrześcijanom, którzy pragnąc zbawienia, kroczą po śladach Chrystusa. O naśladowaniu Chrystusa jest również najpopularniejszym w historii literatury dziełem ascetycznym o charakterze uniwersalnym, wykraczającym poza ramy religii chrześcijańskiej. Utwór składa się z niezależnych ksiąg i rozdziałów zawierających wskazania i mądrości dotyczące różnych aspektów ludzkich poszukiwań godnego życia. Oferujemy Państwu oryginalną serię publikacji zawierającą wybrane fragmenty tej słynnej książki. Forma i charter utworu pozwalają na wyrywkowe czytanie poszczególnych rozdziałów bez konieczności bezpośredniego nawiązywania do innych jego części. Proponujemy więc wybrane, oddzielne fragmenty książki, według Państwa upodobań i potrzeb. Przedstawione na naszej stronie tematy i zwoje to tylko poglądowa wizualizacja serii. Na Państwa zamówienie wykonamy dowolny fragment książki pod warunkiem, że jego wielkość nie będzie przekraczała znormalizowanej strony, czyli około 1800 znaków ze spacjami i znakami specjalnymi. W wyborze interesującego Państwa fragmentu tekstu sugerujemy skorzystać z opracowania na stronie : https://www.zwola-old.karmelicibosi.pl/p/z/formacja/o_nasladowaniu_chrystusa.pdf
-
O naśladowaniu Chrystusa (łac. De imitatione Christi) – popularna książka-poradnik życia chrześcijańskiego powstała przed rokiem 1427. Autorstwo dzieła przypisywane jest Tomaszowi à Kempis, choć nie jest to ostatecznie ustalone. Książka ta jest praktycznym przewodnikiem dedykowanym Chrześcijanom, którzy pragnąc zbawienia, kroczą po śladach Chrystusa. O naśladowaniu Chrystusa jest również najpopularniejszym w historii literatury dziełem ascetycznym o charakterze uniwersalnym, wykraczającym poza ramy religii chrześcijańskiej. Utwór składa się z niezależnych ksiąg i rozdziałów zawierających wskazania i mądrości dotyczące różnych aspektów ludzkich poszukiwań godnego życia. Oferujemy Państwu oryginalną serię publikacji zawierającą wybrane fragmenty tej słynnej książki. Forma i charter utworu pozwalają na wyrywkowe czytanie poszczególnych rozdziałów bez konieczności bezpośredniego nawiązywania do innych jego części. Proponujemy więc wybrane, oddzielne fragmenty książki, według Państwa upodobań i potrzeb. Przedstawione na naszej stronie tematy i zwoje to tylko poglądowa wizualizacja serii. Na Państwa zamówienie wykonamy dowolny fragment książki pod warunkiem, że jego wielkość nie będzie przekraczała znormalizowanej strony, czyli około 1800 znaków ze spacjami i znakami specjalnymi. W wyborze interesującego Państwa fragmentu tekstu sugerujemy skorzystać z opracowania na stronie : https://www.zwola-old.karmelicibosi.pl/p/z/formacja/o_nasladowaniu_chrystusa.pdf
-
Pieśń wojów Krzywoustego Tekst wg zapisu z Kroniki Polskiej Galla Anonima z 1109 roku zebrany przez kronikarza na dworze księcia Bolesława III Krzywoustego (1086 _ 1138), autor słów nieznany. Utwór „Pisces salsos et foetentes apportabant alii” znany jako „Pieśń wojów Krzywoustego” zaliczany jest do najstarszych dzieł polskiego piśmiennictwa. Jest to również pierwsza polska pieśń wojenna zapisana jako kantylena (krótka pieśń epicka). Według przekazów pieśń śpiewali wojowie księcia Bolesława, gdy podbijali grody nadbałtyckie. Współczesnym przypomniał ją i rozsławił swoim wykonaniem wybitny artysta Czesław Niemen.
-
ANGELUS SILESIUS (Anioł Ślązak, Jan Scheffler). Urodzony 25 XII 1624 we Wrocławiu, zmarł tamże 9 VII 1677 r. filozof, lekarz, poeta religijny doby baroku. Pisał utwory apologetyczne, pieśni religijne i aforyzmy o mistycznym zjednoczeniu z Bogiem. W 1653 przeszedł z protestantyzmu na katolicyzm, przyjąwszy na bierzmowaniu imię Angelus (Anioł), którym odtąd konsekwentnie się posługiwał. W Padwie, w 1648 r. otrzymał tytuł doktora medycyny i filozofii. Na dyplomie kazał sobie wypisać słowa: „syn polskiego szlachcica”. Wywarł duży wpływ na wielu poetów niemieckich, a także na filozofię Schopenhauera. Do literatury polskiej poglądy Angelusa Silesiusa jako pierwszy wprowadził A. Mickiewicz, umieszczając w VIII tomie Poezji (1836) zbiór wierszy zatytułowany Zdania i uwagi. Z dzieł Jakuba Bema, Anioła Ślązaka (A. Silesius) i Św. Martena. W późniejszych czasach uznano jego utwory za jedne z najdoskonalszych wyrażeń mistycyzmu wykraczającego poza wszelkie konwencje.
-
Autorem tekstu piosenki i zawołania „Darz Bór” jest leśnik, inżynier Stanisław Wyrwiński, który napisał go na Walny Zjazd Leśników Wielkopolski i Pomorza w 1920 roku. Autor kierował się chęcią integracji polskich leśników i myśliwych oraz wyeliminowania pozostałych po zaborach pozdrowień obcych naszej tradycji. Zwrot „Darz Bór” szybko przyjął się jako tradycyjna formuła wypowiadana przy powitaniu, rzadziej przy żegnaniu leśników i myśliwych, również jako forma życzeń powodzenia na polowaniu: „niech ci bór darzy, czyli niech cię obdarza, przynosi dary”. Utwór „Darz Bór” do melodii Pierwszej Brygady stał się nieformalnym hymnem polskich leśników i myśliwych. Językoznawcy uważają, że poprawną formą leśnego zawołania jest zapis małą literą - „darzbór”, uzasadniając to gramatyczną konwencją. Jednak część środowiska leśnego i myśliwskiego (Mała Encyklopedia Leśna) wybiera pierwotną formę "Darz Bór!", użytą przez samego twórcę zawołania leśnika Stanisława Wyrwińskiego. Zwolennicy pisowni słowa "Bór" wielką literą i oddzielnie uważają, że nie jest ona przypadkowa, że w ten sposób autor podnosi las do rangi odwiecznego przyrodniczego bytu, obdarzając go respektem i godnością, jako miejsca pracy i pasji. To więcej niż zwykłe słowo – to symbol tradycji i zawodowego braterstwa, który odzwierciedla ducha całej społeczności związanej z leśnictwem i myślistwem. Stanisław Wyrwiński zmarł 28 kwietnia 1956 roku w Krakowie, spoczywa na Cmentarzu Rakowickim.
Więcej informacji? Zadzwoń: +48 501 69 59 69
