ANGELUS SILESIUS (Anioł Ślązak, Jan Scheffler).
Urodzony 25 XII 1624 we Wrocławiu, zmarł tamże 9 VII 1677 r. filozof, lekarz, poeta religijny doby baroku. Pisał utwory apologetyczne, pieśni religijne i aforyzmy o mistycznym zjednoczeniu z Bogiem. W 1653 przeszedł z protestantyzmu na katolicyzm, przyjąwszy na bierzmowaniu imię Angelus (Anioł), którym odtąd konsekwentnie się posługiwał. W Padwie, w 1648 r. otrzymał tytuł doktora medycyny i filozofii. Na dyplomie kazał sobie wypisać słowa: „syn polskiego szlachcica”. Wywarł duży wpływ na wielu poetów niemieckich, a także na filozofię Schopenhauera. Do literatury polskiej poglądy Angelusa Silesiusa jako pierwszy wprowadził A. Mickiewicz, umieszczając w VIII tomie Poezji (1836) zbiór wierszy zatytułowany Zdania i uwagi. Z dzieł Jakuba Bema, Anioła Ślązaka (A. Silesius) i Św. Martena. W późniejszych czasach uznano jego utwory za jedne z najdoskonalszych wyrażeń mistycyzmu wykraczającego poza wszelkie konwencje.