-
Zwój z wizerunkiem księcia Bolesława Krzywoustego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. BOLESŁAW KRZYWOUSTY (1086 – 1138) Bolesław III zwany też Krzywoustym objął samodzielną władzę po śmierci ojca Władysława Hermana i wojnie z bratem Zbigniewem. W obronie Zbigniewa wystąpił cesarz niemiecki Henryk V, dokonując w 1109 r. nieudanego najazdu na Polskę. W latach 1119-1122 Bolesław odzyskał kontrolę nad terenami Pomorza Gdańskiego i Zachodniego. Krzywousty szczególnie zasłynął za sprawą swojego testamentu, regulującego zasady dziedziczenia polskiego tronu, który zapoczątkował rozbicie dzielnicowe Polski.
-
Zwój z wizerunkiem króla Jana III Sobieskiego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. BOLESŁAW KEDZIERZAWY (1121 – 1175) Bolesław IV – książę na Mazowszu, w Krakowie, na Kujawach, Gnieźnie, Kaliszu i w Sandomierzu. Po wygnaniu starszego brata Władysława, książę zwierzchni Polski (lata 1146 -1173). Chociaż był Princepsem, jego rządy nie wykraczały poza należną mu dzielnicę. Za jego panowania Polska straciła Pomorze, a proces rozbicia państwa uległ utrwaleniu. Po śmierci Wygnańca (1159 r.), w akcie łaski Bolesław przekazał jego synom we władanie Śląsk. Był władcą pozbawionym większego talentu politycznego i militarnego.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Bolesława V Wstydliwego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. BOLESŁAW V WSTYDLIWY (1226–1279) Syn i bezpośredni dziedzic Leszka Białego. Po latach emigracji stoczył bój z Konradem Mazowieckim o należne mu ziemie. Po odniesieniu zwycięstwa Bolesław zaczął się tytułować księciem krakowsko-sandomierskim. Objął większość ziem swej ojcowizny. Był niezwykle religijny. Szczodrze obdarzał rozwijające się wówczas domy zakonne. Jego żoną była święta Kinga.
-
Zwój z wizerunkiem księcia warszawskiego Ferdynanda Augusta, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku tego księcia. FRYDERYK AUGUST I (1750 – 1827) Fryderyk August I był synem Fryderyka Krystiana Wettina i wnukiem króla polskiego Augusta III Sasa. Panował jako elektor saski w latach 1763 -1806, król saski (Fryderyk August I) w latach 1806-1827. W wyniku unii personalnej ustanowionej przez Konstytucję Księstwa Warszawskiego z 22 VII 1807 r. między Księstwem a Saksonią, jako Fryderyk August III sprawował urząd księcia warszawskiego w latach 1807-1815. W wyniku postanowień kongresu wiedeńskiego z 1815 r. musiał zrzec się tytułu księcia warszawskiego.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Henryka Brodatego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. HENRYK BRODATY (1165–1238) Henryk Brodaty był wnukiem Władysława Wygnańca, dziedziczny książę wrocławski a od 1232 r.- krakowski. Władał Śląskiem, Ziemią Lubuską, połową Wielkopolski, ziemią krakowską i sandomierską oraz księstwem opolskim, słowem ponad jedną trzecią historycznych ziem polskich, co czyniło go najpotężniejszym wówczas polskim księciem dzielnicowym.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Henryka IV Probusa, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku księcia Probusa. HENRYK IV PROBUS (1257–1290) Wnuk Henryka Pobożnego. Toczył krwawe wojny z sąsiadami, innymi książętami śląskimi. Dokonał konfiskaty dóbr biskupich w Nysie i Otmuchowie. Zwalczał wszelką opozycję wobec swoich rządów. Po śmierci Leszka Czarnego Henryk wstąpił jako jego następca na tron krakowski. Do papieża wysłał poselstwo z prośbą o przywrócenie królestwa w Krakowie. Zmarł jednak wkrótce 24 czerwca 1290 r. we Wrocławiu, prawdopodobnie otruty.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Henryka Pobożnego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku tego księcia. HENRYK POBOŻNY (1196–1241) Po śmierci ojca, Henryka Brodatego objął w 1238 r. rządy nad potężną dzielnicą, obejmującą jedną trzecią historycznych ziem polskich Jego umiejętne posunięcia polityczne, zapowiadające przezwyciężenie rozbicia dzielnicowego zostały brutalnie przerwane najazdem mongolskim na Polskę i Węgry. Henryk Pobożny poległ 9 IV1241 r. pod Legnicą w bitwie przeciw Tatarom.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Kazimierza Odnowiciela, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.
KAZIMIERZ ODNOWICIEL (1016 - 1058) Kazimierz Karol I zwany częściej Odnowicielem władca Polski w latach 1039-1058. Po ojcu Mieszku II nie objął władzy, został wygnany, a kraj pogrążył się w chaosie. W roku 1039 Odnowiciel powrócił do kraju i z pomocą cesarza niemieckiego oraz księcia ruskiego stopniowo odzyskał władzę, odbudował kraj, odtworzył metropolię kościelną i uczynił Kraków nową stolicą. Nie udało mu się już jednak odzyskać korony królewskiej. -
Zwój z wizerunkiem księcia Kazimierza Sprawiedliwego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. KAZIMIERZ SPRAWIEDLIWY (1138-1194) Najmłodszy syn Bolesława Krzywoustego, przyszedł na świat najprawdopodobniej tuż przed śmiercią ojca, lub już jako pogrobowiec. Od 1166 r. książę na Wiślicy, od 1177 r. książę krakowski i tytularny zwierzchni książę Polski, od 1186 r. książę kujawski i mazowiecki. W 1180 r. na tzw. II zjeździe w Łęczycy pragnąc pozyskać duchowieństwo, nadał mu liczne przywileje, przez co umocnił swoje rządy, ale utrwalił też rozbicie dzielnicowe. Prowadził aktywną i na ogół skuteczną politykę zagraniczną, a także przejawiał zainteresowania kulturalne.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Konrada Mazowieckiego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. KONRAD MAZOWIECKI (1187–1247) Syn Kazimierza Sprawiedliwego, objął rządy na Kujawach i Mazowszu po śmierci Mieszka Starego w 1202 r. Wspólnie ze swym bratem, Leszkiem Białym, podejmował wyprawy zbrojne na Ruś i przeciw Prusom. W latach 1225-1226 podjął rozmowy z Krzyżakami, wypędzonymi przez króla Węgier z Siedmiogrodu i osadził ich w ziemi chełmińskiej w zamian za obowiązek obrony przed Prusami. Konrad miał opinię człowieka niezwykle okrutnego w swym postępowaniu, za co został nawet obłożony klątwą kościelną.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Polan Leszka, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. LESZEK Drugi książę Polan z dynastii Piastów, o którym wspomina Gall Anonim. Syn Siemowita i ojciec Siemomysła, znany też pod imionami Lestek i Lestko, pochodzącymi najpewniej od słowiańskiego słowa „lest”, oznaczającego chytrość, przebiegłość. Według Galla czynami rycerskimi dorównał ojcu w zacności i odwadze. Pośrednie dowody na jego istnienie dostarczają archiwa belgijskie, niemieckie i bizantyjskie.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Leszka Białegoo, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. LESZEK BIAŁY (1184–1227) Trzeci syn Kazimierza Sprawiedliwego urodzony ok. 1186 r. (Zmienić szyk by przeniesienie było poprawne) Po śmierci Mieszka Starego w 1202 r. objął władzę książęcą na tronie krakowskim, gdzie panował z niedługą przerwą aż do swej śmierci. Kościół popierał rządy Leszka, a ten w 1207 r. wyraził zgodę na pierwszy kanoniczny wybór biskupa, którym został słynny dziejopis Wincenty Kadłubek. Zginął w 1227 r. w zamachu, zorganizowanym przez księcia pomorskiego Świętopełka podczas zjazdu książąt w Gąsawie. Miejsce pochówku Leszka Białego to katedra krakowska.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Leszka Czarnego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. LESZEK CZARNY (1241–1288) Po buncie przeciw własnemu ojcu Leszek został udzielnym księciem dzielnicy sieradzkiej i związał się sojuszem z Bolesławem Wstydliwym. W 1279 r. Bolesław zmarł bezpotomnie i zgodnie z jego wolą Leszek zasiadł na tronie krakowskim. W polityce zagranicznej Leszek pozostawał wierny prowęgierskiemu i antyczeskiemu kierunkowi Wstydliwego. Podczas swoich rządów zakładał miasta na prawie niemieckim i wspomagał rozwój wsi kolonizacyjnych.
-
MIESZKO I (922–992) Pierwszy historyczny władca ziem polskich, faktyczny twórca państwowości polskiej. Sprawny polityk i utalentowany wódz. Toczył walki o Pomorze Zachodnie i wojny z Czechami, zdobywając Śląsk i Małopolskę. Poprzez przyjęcie chrztu w 966 r. umocnił państwo, równając je z chrześcijańskimi krajami Europy. Utworzył polskie biskupstwo w Gnieźnie, inicjował budowę licznych grodów obronnych i kościołów.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Mieszka Starego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. MIESZKO STARY (1122 – 1202) Książę dzielnicowy, trzeci syn Bolesława Krzywoustego, brat Władysława Wygnańca i Bolesława Kędzierzawego. Od 1138 r. książę wielkopolski, w latach 1173-1177 i 1198-1202 książę krakowski i tytularny zwierzchni książę Polski. Polityka jaką prowadził Mieszko III, nieakceptowana przez możnych, była powodem zawiązania przez nich wielu spisków. Dzięki licznemu potomstwu Mieszko mógł prowadzić zakrojoną na szeroką skalę politykę dynastyczną, skupiając w rękach najbliższych członków swego rodu znaczną część ziem polskich.
-
Zwój z wizerunkiem legendarnego księcia Polan Siemomysła, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki w którym artysta nie umieścił wizerunku księcia Siemomysła. SIEMOMYSŁ Siemomysł (Ziemomysł) żył na przełomie IX i X wieku, choć nie ma wiarygodnego potwierdzenia tego faktu. Był prawdopodobnie trzecim księciem Polan z dynastii Piastów, ojcem Mieszka I. W czasie swego krótkiego panowania podporządkował sobie Pomorze Wschodnie, zjednoczył ziemie Polan, Goplan, Mazowszan i Lędzian, zamieniając je w jedno państwo, choć mieszkające w nim plemiona nie poczuwały się jeszcze do szerszej wspólnoty.
-
Zwój z wizerunkiem legendarnego księcia Polan Siemowita, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret nawiązuje stylistycznie do cyklu rysunków Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki, w którym artysta nie umieścił wizerunku księcia Siemowita. SIEMOWIT Jeden z protoplastów rodu piastowskiego, na wpół legendarny książę Polan zwany też Ziemowitem. Opisany w Kronice Galla Anonima jako syn Piasta Kołodzieja i Rzepichy, objął władzę wybrany przez wiec plemienny po obaleniu Popiela. Choć większość historyków uznaje jego faktyczne istnienie, wciąż brak na nie jakichkolwiek źródeł i dowodów. Władzę po nim miał przejąć jego syn Lestko (Leszek).
-
Zwój z wizerunkiem księcia Władysława Hermana, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. WŁADYSŁAW HERMAN (1042 – 1102) Młodszy syn Kazimierza Odnowiciela pozbawiony silnej osobowości i energii działania. Jego panowanie to okres osłabienia państwa Piastów. Kosztem księcia umacniało się możnowładztwo, słabła władza centralna, narastały tendencje odśrodkowe. Wyniesiony do władzy po buncie przeciw rządom jego brata Bolesława, nie podejmował żadnych ważnych decyzji, nie zabiegał nigdy o koronę królewską, a faktyczną władzę sprawował za niego palatyn Sieciech. Zmarł na wygnaniu, o które zabiegali możni, dzieląc kraj miedzy dwóch synów.