ZWOJE STYLIZOWANE – PUBLIKACJE AKCYDENSOWE
Zwoje stylizowane to publikacje o bardzo uniwersalnym charakterze i treści. Wydajemy je głównie w postaci wydawnictw ściennych, które są naszym znakiem rozpoznawczym i specjalnością. Zwoje te, jak mało która forma edytorska, pozwalają popularyzować i wizualizować krótkie utwory literackie, poezje, myśli, archiwalia, dzieła sztuki. Dzięki oryginalnej oprawie mogą zaistnieć bezpośrednio w otaczającej nas przestrzeni i oddziaływać swą treścią. Część z nich opatrzona jest lakową pieczęcią – unikatowym wyróżnikiem naszych publikacji. Po latach stosowania klasycznej formy zwoju nawijanego na drewniane wałki wprowadzamy kolejną innowację. Są to zwoje w oprawie ceramicznej, które łączą piękno słowa ilustrowanego z urodą majolik mieniących się krystalicznymi kolorami natury. Ceramiczne oprawy-zawieszki naszych publikacji są rozwiązaniem nowatorskim, choć przecież ich komponenty (ceramika i papier) są znane od tysięcy lat. Wykonujemy je metodą rękodzielniczą. Proponujemy Państwu do wyboru kilka bazowych wzorów kolorystycznych zawieszek, czasowo tylko publikacji o szerokości 30 cm. Każda publikacja tej szerokości dostępna w wersji klasycznej na wałkach może być na życzenie klienta wykonana w oprawie ceramicznej.
Publikacje wydane w formie stylizowanych zwojów możemy wykonać w różnych wersjach językowych według dostarczonego tekstu lub w wolnym tłumaczeniu.
-
Stylizowany dokument poświadczający przyjęcie chrztu, będący artystyczną kopią oryginalnej metryki chrztu wystawianej w parafii, w której dziecko zostało ochrzczone. Zawiera adnotacje z ksiąg metrykalnych. W odróżnieniu od skromnego, standardowego dokumentu parafialnego ma formę uroczystego aktu upamiętniającego najważniejsze wydarzenie w życiu religijnym chrześcijanina. Zwój ten wydajemy w wersji podstawowej do samodzielnego wypełnienia, lub personalizowanej za dopłatą (po dostarczeniu danych przez klienta).
-
Zwój zawierający opis bitwy pod Grunwaldem, swoista kronika bitwy ze scenami batalistycznymi.
-
Zwój z błogosławieństwami Chrystusa opisanymi w Ewangelii Sw. Mateusza, znanymi jako Osiem błogosławieństw (Mt,5)
-
Oryginalny zwój z piękną modlitwą o błogosławieństwo domu i jego mieszkańców rozpoczynającą się od łacińskiej sentencji Christus mansionem benedicat („Niech Chrystus błogosławi temu domowi”). Otrzymywanie i udzielanie błogosławieństwa stanowi jeden z najbardziej istotnych aspektów życia religijnego chrześcijan. Modlitwa o Błogosławieństwo to słowa wyposażone w skuteczną duchową moc, dzięki której jednostka bądź wspólnota czują się umocnione i bezpieczne, wolne od lęków oraz odporne na oddziaływania zła. Błogosławieństwo jest darem Boga, od którego pochodzi wszelkie dobro, stanowi namacalny przejaw i potwierdzenie Jego życiodajnej obecności w świecie oraz przychylności wobec tych, którzy mu ufają. Publikacja nasza jest pięknym świadectwem wiary.
-
Bogurodzica – średniowieczna polska pieśń religijna i najstarszy zachowany wraz z melodią polski tekst poetycki. Nie jest znana data powstania utworu, przyjmuje się, że nastąpiło to w XIII lub XIV wieku, chociaż pierwszy zapis tekstu pochodzi dopiero z początku XV wieku (rok 1407). W 1506 roku tekst pieśni został dołączony do Statutów Jana Łaskiego z błędną informacją, że jej autorem jest św. Wojciech.
-
Unikatowy prezent i niezwykła pamiątka na 18. urodziny. Oryginalny zwój napisany w formie paradokumentu potwierdzającego osiągnięcie przez młodą osobę pełnoletności. Certyfikat na wstępie odwołuje się do prawa Rzeczypospolitej Polskiej, wskazując artykuł kodeksu cywilnego określający, kiedy osoba młodociana staje się pełnoletnią. Poza krótkim odniesieniem do uwarunkowań prawnych tyczących wieku dojrzałego certyfikat jest też oryginalną deklaracją formalnego wsparcia, jakie bliskie solenizantowi osoby udzielają na rozpoczynającą się dorosłość. Pełen dobrych życzeń, ciepła i życiowych rad, będzie po latach niezwykłą pamiątką z jakże szybko przemijającej młodości. Dokument może być wystawiany zarówno przez rodzinę, jak i osoby bliskie osiemnastolatkowi. Szanując postawy światopoglądowe, napisaliśmy go w dwóch różniących się nieco wersjach, jedna dla osób religijnych a druga dla osób świeckich.
-
Unikatowy prezent i niezwykła pamiątka na 18. urodziny. Oryginalny zwój napisany w formie paradokumentu potwierdzającego osiągnięcie przez młodą osobę pełnoletności. Certyfikat na wstępie odwołuje się do prawa Rzeczypospolitej Polskiej, wskazując artykuł kodeksu cywilnego określający, kiedy osoba młodociana staje się pełnoletnią. Poza krótkim odniesieniem do uwarunkowań prawnych tyczących wieku dojrzałego certyfikat jest też oryginalną deklaracją formalnego wsparcia, jakie bliskie solenizantowi osoby udzielają na rozpoczynającą się dorosłość. Pełen dobrych życzeń, ciepła i życiowych rad, będzie po latach niezwykłą pamiątką z jakże szybko przemijającej młodości. Dokument może być wystawiany zarówno przez rodzinę, jak i osoby bliskie osiemnastolatkowi. Szanując postawy światopoglądowe, napisaliśmy go w dwóch różniących się nieco wersjach, jedna dla osób religijnych a druga dla osób świeckich.
-
Codex iuris naturalis – to żartobliwy tekst znany też pod nazwą Racje szefa, stylizowany na zbiór zasad regulujących relacje szef – podwładny. Ubrana w poważną formę publikacja jest rodzajem pastiszu kodeksu praw naturalnych.
-
Modlitwa Wierzę w Boga, zwana też Credo, jest wyznaniem wiary chrześcijańskiej. Podzielana przez katolików i protestantów, jak i przez prawosławnych, w wersji symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskiego, jest fundamentalnym tekstem chrześcijaństwa. Skład apostolski pojawił się u początków chrześcijaństwa. Apostołowie, napełnieni Duchem Świętym, przekazywali za jego pośrednictwem elementy wiary pierwszych chrześcijan. Symbol apostolski jest wspominany już w pierwszych wiekach, zwłaszcza przez św. Ignacego z Antiochii (I w.) i Tertuliana (II w.).
-
Autorem tekstu piosenki i zawołania „Darz Bór” jest leśnik, inżynier Stanisław Wyrwiński, który napisał go na Walny Zjazd Leśników Wielkopolski i Pomorza, odbywający się w 1920 roku. Autor, kierował się chęcią integracji polskich leśników i myśliwych oraz wyeliminowania pozostałych po zaborach pozdrowień obcych naszej tradycji. Zwrot „Darz Bór” szybko przyjął się jako tradycyjna formuła wypowiadana przy powitaniu, rzadziej przy żegnaniu leśników i myśliwych, również jako forma życzeń powodzenia na polowaniu: „niech ci bór darzy, czyli niech cię obdarza, przynosi dary”. Utwór „Darz Bór” do melodii Pierwszej Brygady stał się nieformalnym hymnem polskich leśników i myśliwych. Językoznawcy uważają, że poprawną formą leśnego zawołania jest zapis małą literą - „darzbór”, uzasadniając to gramatyczną konwencją. Jednak część środowiska leśnego i myśliwskiego (Mała Encyklopedia Leśna) wybiera pierwotną formę "Darz Bór!", użytą przez samego twórcę zawołania leśnika Stanisława Wyrwińskiego. Zwolennicy pisowni słowa "Bór" wielką literą i oddzielnie uważają, że nie jest ona przypadkowa, że w ten sposób autor podnosi las do rangi odwiecznego przyrodniczego bytu, obdarzając go respektem i godnością, jako miejsca pracy i pasji. To więcej niż zwykłe słowo – to symbol tradycji i zawodowego braterstwa, który odzwierciedla ducha całej społeczności związanej z leśnictwem i myślistwem. Stanisław Wyrwiński zmarł 28 kwietnia 1956 roku w Krakowie, spoczywa na Cmentarzu Rakowickim.
-
Dekalog (Dziesięć przykazań) jest wyrazem podstawowych powinności człowieka względem Boga i względem bliźniego, objawia w swojej istotnej treści poważne zobowiązania. Są one ze swojej natury niezmienne i obowiązują zawsze i wszędzie. Nikt nie może od nich dyspensować. Dziesięć przykazań wyrył Bóg w sercu człowieka.
