-
Stylizowany dokument poświadczający przyjęcie chrztu, będący artystyczną kopią oryginalnej metryki chrztu wystawianej w parafii, w której dziecko zostało ochrzczone. Zawiera adnotacje z ksiąg metrykalnych. W odróżnieniu od skromnego, standardowego dokumentu parafialnego ma formę uroczystego aktu upamiętniającego najważniejsze wydarzenie w życiu religijnym chrześcijanina. Zwój ten wydajemy w wersji podstawowej do samodzielnego wypełnienia, lub personalizowanej za dopłatą (po dostarczeniu danych przez klienta).
-
Oryginalny zwój z piękną modlitwą o błogosławieństwo domu i jego mieszkańców rozpoczynającą się od łacińskiej sentencji Christus mansionem benedicat („Niech Chrystus błogosławi temu domowi”). Otrzymywanie i udzielanie błogosławieństwa stanowi jeden z najbardziej istotnych aspektów życia religijnego chrześcijan. Modlitwa o Błogosławieństwo to słowa wyposażone w skuteczną duchową moc, dzięki której jednostka bądź wspólnota czują się umocnione i bezpieczne, wolne od lęków oraz odporne na oddziaływania zła. Błogosławieństwo jest darem Boga, od którego pochodzi wszelkie dobro, stanowi namacalny przejaw i potwierdzenie Jego życiodajnej obecności w świecie oraz przychylności wobec tych, którzy mu ufają. Publikacja nasza jest pięknym świadectwem wiary.
-
Zwój z modlitwą Ojcze nasz zwaną też Modlitwą Pańską (łac. Oratio Dominica, Pater Noster) w języku polskim i łacińskim. Jest to najstarsza, a zarazem najważniejsza modlitwa chrześcijan, którą Jezus Chrystus przekazał swoim uczniom. Modlitw chwaląc wspaniałość Boga, ma jednocześnie formę błagalną. Według Ojców Kościoła stanowi wzór modlitwy chrześcijańskiej.
-
Zwój z modlitwą Ojcze nasz zwaną też Modlitwą Pańską (łac. Oratio Dominica, Pater Noster) w języku polskim i łacińskim. Jest to najstarsza, a zarazem najważniejsza modlitwa chrześcijan, którą Jezus Chrystus przekazał swoim uczniom. Modlitw chwaląc wspaniałość Boga, ma jednocześnie formę błagalną. Według Ojców Kościoła stanowi wzór modlitwy chrześcijańskiej.
-
Zwój z wizerunkiem królowej Jadwigi, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. JADWIGA ANDEGAWEŃSKA (1373 –1399) Najmłodsza córka Ludwika Andegaweńskiego i Elżbiety Bośniaczki; od 1384 r. królowa Polski a od 1386 r. żona Władysława Jagiełły. Wykształcona, starała się o rozwój narodowej kultury. Znaczną część swego majątku przeznaczyła na wskrzeszenie działalności Akademii Krakowskiej. Fundowała, otaczała opieką i obdarowywała hojnie liczne kościoły, szpitale, klasztory i zakony. Zmarła bezpotomnie w 1399 r. w Krakowie. Pochowana na Wawelu; 8 VI1997 r. ogłoszona świętą.
-
Zwój z wizerunkiem króla Jana Kazimierza, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.JAN KAZIMIERZ (1609 – 1672)Objął tron polski w bardzo trudnej dla kraju chwili - cała Ukraina objęta była powstaniem Chmielnickiego. Nie zakończono jeszcze jednej wojny gdy Rzeczpospolitą zaatakowała Moskwa (1654 r.), a następnie rozpoczął się potop szwedzki (1655 r.). Mimo odparcia wszystkich najazdów, za panowania Jana Kazimierza pojawiły się pierwsze symptomy rozpadu ustroju Rzeczypospolitej (pierwszy zerwany przez liberum veto sejm w 1652 r., rokosz szlachty). Król abdykował, opuszczając Polskę na zawsze.
-
Zwój z wizerunkiem króla Jana Olbrachta, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.JAN OLBRACHT (1459 – 1501)Syn Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Habsburskiej, od 1492 r. król Polski. Nieudolność prowadzenia wojen z Turcją na terenie Mołdawii spowodowała duże straty wśród rycerstwa. Za jego panowania powstało określenie „Za króla Olbrachta wyginęła szlachta”. Jan Olbracht zmarł w trakcie przygotowania do wojny z Krzyżakami, którą podjęto z powodu odmowy złożenia hołdu Polsce przez nowego mistrza Zakonu - Fryderyka Saskiego.
-
Zwój z wizerunkiem króla Kazimierza Jagiellończyka, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.KAZIMIERZ JAGIELLOŃCZYK (1427 – 1492)Młodszy syn Władysława Jagiełły, od 1447 r. król Polski. Wojna 13-letnia z Krzyżakami (1454-1466), którą wygrał, zakończyła się za sprawą mediacji papieża pokojem w Toruniu. Na jego mocy do Polski włączono Pomorze Gdańskie i pozostałe części tzw. Prus Królewskich. Zakon pozostał we wschodniej części Prus lennikiem Polski. Obok Jagiełły, Kazimierz był najskuteczniejszym spośród władców z dynastii Jagiellonów na tronie Polski.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Kazimierza Odnowiciela, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę.
KAZIMIERZ ODNOWICIEL (1016 - 1058) Kazimierz Karol I zwany częściej Odnowicielem władca Polski w latach 1039-1058. Po ojcu Mieszku II nie objął władzy, został wygnany, a kraj pogrążył się w chaosie. W roku 1039 Odnowiciel powrócił do kraju i z pomocą cesarza niemieckiego oraz księcia ruskiego stopniowo odzyskał władzę, odbudował kraj, odtworzył metropolię kościelną i uczynił Kraków nową stolicą. Nie udało mu się już jednak odzyskać korony królewskiej. -
Zwój z wizerunkiem księcia Kazimierza Sprawiedliwego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. KAZIMIERZ SPRAWIEDLIWY (1138-1194) Najmłodszy syn Bolesława Krzywoustego, przyszedł na świat najprawdopodobniej tuż przed śmiercią ojca, lub już jako pogrobowiec. Od 1166 r. książę na Wiślicy, od 1177 r. książę krakowski i tytularny zwierzchni książę Polski, od 1186 r. książę kujawski i mazowiecki. W 1180 r. na tzw. II zjeździe w Łęczycy pragnąc pozyskać duchowieństwo, nadał mu liczne przywileje, przez co umocnił swoje rządy, ale utrwalił też rozbicie dzielnicowe. Prowadził aktywną i na ogół skuteczną politykę zagraniczną, a także przejawiał zainteresowania kulturalne.
-
Zwój z wizerunkiem króla Kazimierza wielkiego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. KAZIMIERZ WIELKI (1310 – 1370) Ostatni z dynastii Piastów, król Polski od 1333 r. Z racji wybudowania dziesiątek nowych miast, oraz rozbudowy lub budowy kilkuset nowych zamków i twierdz zwany „tym, co zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną”. Utalentowany władca zasłynął także z małej ilości toczonych wojen i skutecznej polityki zagranicznej. Jego panowanie utrwaliło proces zjednoczeniowy ziem polskich i wyprowadziło Polskę z izolacji politycznej w Europie, po blisko dwu wiekach rozbicia dzielnicowego.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Konrada Mazowieckiego, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. KONRAD MAZOWIECKI (1187–1247) Syn Kazimierza Sprawiedliwego, objął rządy na Kujawach i Mazowszu po śmierci Mieszka Starego w 1202 r. Wspólnie ze swym bratem, Leszkiem Białym, podejmował wyprawy zbrojne na Ruś i przeciw Prusom. W latach 1225-1226 podjął rozmowy z Krzyżakami, wypędzonymi przez króla Węgier z Siedmiogrodu i osadził ich w ziemi chełmińskiej w zamian za obowiązek obrony przed Prusami. Konrad miał opinię człowieka niezwykle okrutnego w swym postępowaniu, za co został nawet obłożony klątwą kościelną.
-
Zwój z wizerunkiem księcia Leszka Białegoo, namalowany akwarelą przez plastyka naszego wydawnictwa Marka Michę. Portret jest kolorową interpretacją rysunków z cyklu Poczet królów i książąt polskich wykonanych ołówkiem przez Jana Matejkę. LESZEK BIAŁY (1184–1227) Trzeci syn Kazimierza Sprawiedliwego urodzony ok. 1186 r. (Zmienić szyk by przeniesienie było poprawne) Po śmierci Mieszka Starego w 1202 r. objął władzę książęcą na tronie krakowskim, gdzie panował z niedługą przerwą aż do swej śmierci. Kościół popierał rządy Leszka, a ten w 1207 r. wyraził zgodę na pierwszy kanoniczny wybór biskupa, którym został słynny dziejopis Wincenty Kadłubek. Zginął w 1227 r. w zamachu, zorganizowanym przez księcia pomorskiego Świętopełka podczas zjazdu książąt w Gąsawie. Miejsce pochówku Leszka Białego to katedra krakowska.
Więcej informacji? Zadzwoń: +48 501 69 59 69
